هفت پیشنهاد مفید و کارساز در تربیت صحیح کودکان

دیوید موری که شانزده سال سِمَت استادی در دانشگاه داشته است، هفت  گام را برای داشتن فرزندانی دانا پیشنهاد کرده است. وی معتقد استهیچ سرمایه گذاری برای خانواده مهمتراز آموزش فرزندان نیست.

او روشهای ساده ای را برای کمک به فرزندان پیشنهاد می کند که برای هرکس بدون توجه به سطح درآمد ، موفقیت آمیز است.

ده رفتار مناسب به جای تنبیه بدنی

بعضی از والدین آخرین راه چاره را در تربیت فرزندان  ، تنبیه بدنی می دانند؛ اما همواره به جای تنبیه و اعمال خشونت راه بهتری هم می توان پیدا کرد. چون تنبیه بدنی عوارض متعددی در رفتار و روحیه فرزند شما به جای خواهد گذاشت. حتی اگر بسیار به ندرت کودک خود را تنبیه می کنید، حتماً این مطلب را مطالعه کنید...

تربیت، تنبیه نیست

به زبان آوردن کلمه «انضباط»، در بسیاری از افراد حالت انقباض ایجاد می‌کند زیرا برای بسیاری، انضباط یعنی کتک‌خوردن، در اتاق حبس شدن و مورد ناسزا قرار گرفتن.

متأسفانه اغلب ما انضباط را با تنبیه اشتباه می‌گیریم؛ با وجود اینکه این کلمات، معانی کاملاً متفاوتی دارند. اگر چه یک روش کامل و معین برای منضبط کردن بچه‌ها وجود ندارد و فقط آنچه ما می‌‌توانیم انجام دهیم این است که خودمان را به رویکرد مثبتی در ارتباط با انضباط متعهد سازیم؛ رویکردی که دربرگیرنده احترام، انتظارات روشن، محدودیت‌ها و پیام‌های منطقی و اختیار باشد.

نکته حائز اهمیت در این ارتباط آن است که ما نباید اعتماد به نفس بچه‌ها را خدشه‌دار کنیم بلکه باید با رفتاری جدی توأم با عشق و محبت، انضباط شخصی را پرورش دهیم.

تنبیه بدنی؛ هرگز

وقتی سخن از «تنبیه» به میان می‌آید، اولین چیزی که به ذهن می‌رسد معنای «انضباط» است. در نتیجه بعضی از افراد تنبیه را با انضباط و اطاعت کورکورانه مترادف می‌دانند. یعنی معتقدند که انضباط در سایه ی اطاعت کورکورانه به‌دست می‌آید و منضبط کسی است که بدون اظهارنظر، دستور مافوق خود را اجرا نماید.

متأسفانه بسیاری از والدین و مربیان نیز همین فرض‌ها را پذیرفته‌اند و معتقدند اگر کودک از آنها اطاعت محض کند، کودکی منظم و سر به راه بوده و در غیر این‌ صورت باید تنبیه گردد. به عقیده ی آنان ترس از تنبیه، کودک را به اجرای وظایف معین وا می‌دارد و مانع از انجام کارهای خلاف مقررات می‌گردد.

خانواده و تربیت/ تنبیه بچه ها

خانواده و تربیت/ تنبیه بچه ها

بچه هایى که در محیط هاى مفنى بزرگ مى شوند پس از رسیدن به سن مدرسه و ورود به دبستان معمولاً دچار مشکل یادگیرى خواهند شد. این دسته از بچه ها چون همیشه تابع والدین خود بوده اند و حس کنجکاوى و استقلال یادگیرى خود را از دست داده اند. آنچه معلم مى گوید یاد مى گیرند نه آنچه در کتاب نوشته شده است. تنبیه، بى اثرترین روش تأدیب مى باشد. در تأدیب باید احترام و اعتماد دو جانبه رعایت شود و در تنبیه باید مشخص شود که تنبیه به دلیل چه موضوعى بوده است. عده اى معتقدند تنبیه باید باشد و باید بچه را زد تا ادب شود. اینان معتقدند تنبیه باید در کوچکى صورت بگیرد و زمانى باشد که کودک دارد عاقل مى شود.